زیره گیاهی و زیره سبز نیوشا است از خانواده چتری، با ساقه شیاردار مستقیم به ارتفاع 30-70 سانتی متر با برگ های پر مانند، گل آذین ها چترهای پیچیده هستند.
زیره با گل های کوچک پنج گلبرگ به رنگ سفید یا صورتی شکوفا می شود.
دوره گلدهی در ژوئن تا ژوئیه است و میوه ها در اوت می رسند.
میوه های مستطیل رسیده به 2 آکنه قهوه ای کوچک (3-6 میلی متر) که از طرفین صاف شده اند، با طرح راه راه شکسته می شوند.
زیره دارای رایحه ای تند و شیرین است.
طعم آن مانند بادیان تیز، تند و تلخ است، تصادفی نیست که این گیاه در بین مردم به “انیسون وحشی” معروف است. حدود 30 نوع زیره وجود دارد که معروف ترین آنها زیره معمولی، رومی، کره ای، مصری، سیاه است.
این گیاه در برخی از کشورهای اروپایی، در بلاروس، در اوکراین و قفقاز، در هند و ایالات متحده آمریکا کشت می شود.
در روسیه، چترهای زیره را می‌توان در جنگل‌های نادر مخروطی و توس، کلکی، روی تپه‌ها و مراتع مرتفع، در کنار جاده‌ها و سکونتگاه‌های نزدیک یافت.
این گیاه یک گیاه عسل خوب در نظر گرفته می شود، کاملاً بی تکلف و مقاوم در برابر یخ زدگی است، حتی در سیبری نیز احساس خوبی دارد.
بسیاری از مردم نمی دانند که نه تنها از دانه های زیره می توان برای غذا استفاده کرد.
برگ ها و ساقه های جوان را می توان به سالادهای ویتامین، سوپ ها و همچنین سس ها و سس های غذاهای گوشتی و ماهی اضافه کرد.
روغن دانه زیره از دانه های زیره، سرشار از آهن، منگنز و سایر ریز عناصر مفید تولید می شود.
با این حال، دانه های زیره نقش عمده ای در چاشنی ها دارند.
